Stage 23 april

Vandaag hoeven we pas het tweede blok te beginnen. Toch nemen we de bus van kwart voor 8 om nog wat dingen voor te bereiden.
De eerst 85 miuten + 20 minuten pauze vermaken we ons grotendeels in de docentenkamer. Pratend over hoe de dag zal gaan lopen en waar we nog even goed aan moeten denken.

We beginnen deze dag met een 2 klas havo/vwo. Ze hebben in 2tallen presentaties voorbereid. Hierbij moesten ze een instrument kiezen en daar iets over vertellen. Teminste dat was de bedoeling. We komen er al gauw achter dat de helft van de klas dit maar voor elkaar heeft gekregen. We moeten dus iets verzinnen. Improviseren noemen ze dat met een mooi woord. We overleggen even met Niels en komen tot een goede oplossing. Ik blijf bij de ene helft van de klas om de presentaties te bekijken. Ze worden beoordeeld op 3 leerdoelen:
1. Hoe is de werking van het instrument
2. In welke context wordt het instrument gebruikt
3. Wat is de geschiedenis van het instrument.
Daarnaast was taakverdeling, tijd (max 5 min) en orginaliteit belangrijk.
Ik had er eerlijk gezegt meer van verwacht. 1 presentatie was orgineel. Zij hadden het instrument laten zien, een filmpje en hadden het bord gebruikt. Ik vind dit soort dingen eigenlijk meer dan logisch en niet eens heel orgineel. De rest van de klas las het op van het blaadje.
Oke de leerdoelen kwamen erin voor ze hadden de taken verdeeld en langer dan 5 minten duurde het niet. Maar moet je ze dan een 8 geven? Want theoretisch gezien mist alleen de orginaliteit. Dit heeft dus helemaal met de manier van beoordelen te maken.
Iemand een idee?

Verder loop ik zelf een beetje tegen een ander probleem aan. Nou ja, noem het maar een uitdaging! Ik moet namelijk meer de leiding nemen. Ik ben, vind ik zelf en Niels was het hier zeker mee eens, veel te voorzichtig. Bijvoorbeeld met vragen stellen aan leerlingen. Ik denk dat dit grotendeels ervaring is. Voor nu is het denk ik iets meer van te voren nadenken over wat voor soort vragen je kan stellen na zo'n presentatie. Wat wil je horen van die leerlingen.

De tweede les was een vmbo klas. En toch merk je dat heel erg. Ze zijn minder geconcentreerd, pakken dingen iets minder snel op. Maar opzich viel het me nog alles mee deze les. We doen met de leerlingen een speelstuk. De klas wordt weer in 2en gedeeld. Ik ga met ze bezig aan een speelstuk van pocahontas. De les die vorige week zo goed uitpakte. Koortje, 2 mensen op klokkenspel, een jongen gaf ik een basgitaar, 2 djembés. Daarnaast begeleid ik op de piano. Opvallend trouwens dat in een havo/vwo klas veel meer leerlingen een instrument spelen. Is dit puur toeval of heeft het echt met het 'niveau' te maken?
Het resultaat mocht er wezen. Ik had de tip van niels opgevolgd door een centraal punt aan te geven als ik de 'bandleider' ben. Dit had een positief effect.

De laatste les gaf Niels. Dit is de klas die vorige keer zo hopeloos slecht ging. Teminste ze gedroegen zich toen erg respectloos naar ons. We willen wel eens van Niels zien hoe hij het aanpakt om met zo'n klas een speelstuk te doen.
Nu merk je toch dat ervaring zo'n belangrijke rol speelt. Het zijn net de kleine dingetjes die je in de loop der jaren vanzelfsprekend gaat doen. Hij had dan wel geluk dat de 4 drukste jongens uit de klas er niet waren. Een paar opvallende trucjes die Niels gebruikte:
1. Hij zette meteen de drukke jongens uitelkaar: Ga maar naast een andere vriend zitten.
2. Iedere leerling heeft een eigen belangrijke rol. Zo voelen ze dat ze iets moeten doen. Ze werken ervoor om te presteren. Ze willen natuurlijk niet voor schut staan.
3. Ieder instrument even in hun groepje op een eigenlijk plek laten oefenen. (hij schakelt ons dan wel in om langs te lopen)
4. aan het einde komt de andere helft van de klas. Ze moeten het presenteren met een echte aankondiging.
5. laat leerlingen over je belangrijke vraag nadenken en overleggen met de leerling naast hem/haar. Geef ze 1 min om even te bespreken. Zo komt er meer uit hun zelf, ze hebben zelf inspraak, en het is veel duidelijker dan als je zelf een reeks tekst uitkraamt.

Zo gebeurt er toch weer veel op zo'n dag.
Om half 4 waren we weer klaar en konden we weer lekker het zonnetje in!

Misschien is het je opgevallen. Ik heb een aantal 'problemen' in mn blog geschreven. Er heeft namelijk nog nooit iemand gereageerd op mn blog. Dus ik ben benieuwd of deze methode werkt!:P

Stage 16 april

Vandaag pak ik een trein eerder om me niet te hoeven haasten! Nu zit ik weer een kwartier te wachten op utrecht centraal, maar goed met een boek erbij, vliegt de tijd om.

We beginnen de dag met klas 2d. Een hele enthousiaste klas, hoewel het toch weer moeilijk is om ze stil te krijgen. Maar als het dan ook stil is, begon Marleen met de dagopening over heimwee. Jaja ze had ze toch echt even helemaal! Maar toch blijft het lastig zo'n dagopening.
Het zou fijn zijn als je het onderwerp van die dagopening al een dag van te voren weet, dan kan je je er heel even op voorbereiden. Even wat vragen verzinnen.. maar goed dat terzijde.

We deelde de klas weer net als vorige week in 2en. De ene helft zette marleen aan het werk. Ze mochten kiezen, of in het domein aan hun presentatie van volgende week werken, of keyboard oefenen. Op dat zelfde moment begin in met de andere helft. Ik ga even met ze in een kleinere kring zitten en vraag iedereen welk instrument ze kunnen bespelen wat hier in het lokaal is. Eerst vertel ik wat we gaan doen en vanuit daar verdeel ik de partijen en laat ik ze even op de instrumenten spelen. We spelen het stuk en na wat wikken en wegen komt er toch iets heel leuks uit. Wat een ervaring. Het is gewoon echt leuk om les te geven.:D Geen enkel moment had ik zoiets van, 'jongensss doe nou even gewoon leuk mee'. Nee het was echt leuk!
Zo ging het eigenlijk ook bij de andere klas. Soms merk je wat verschil ik niveau, maar het uiteindelijke resultaat was er zeker!
Een leerpunt voor mij is iets beter voorbereid zijn op mensen die moeite hebben met de partij. Het is denk ik goed om toch wat verschillende partijen achter de hand te hebben voor de verschillende niveau's.
Ook moet ik letten op het punt waar ik sta. Kies een centraal punt en werk vanuit dat punt. Zo krijg je sneller de aandacht van de kinderen.

De laatste les ging ik met de kinderen die vorige week geen les hadden de les van vorige week doen. Ik zat met ze in het keyboard lokaal en eigenlijk, doordat ik deze les gegeven had ging het heel gemakkelijk. Ik wist wat ik moest doen en vooral de 2e helft was geweldig! Wat een rustige, leuke leerlingen.

Het ging erg goed vandaag, zowel voor Marleen als voor mij.

Stage 9 april

Marleen en ik hebben besloten om te proberen iets eerder aanwezig te zijn op onze stageschool. En ja hoor het zal je vast verbazen, maar het is me gelukt! Ik rennen voor die bus, 3 minuten overstaptijd had ik maar! Uitgeput zit ik in de bus, eerst even op adem komen!

pffieeewww...

Goed, gaan we weer!
Wij komen lekker op tijd aan op de school! Marleen print nog wat dingetjes uit en voor dat we het weten, zien we Erzi alweer op het schoolplein (of dit echt het schoolplein is weten we nog steeds niet, maar goed) haar sigaretje staan te roken.
10 minuten voor half 9 laten we de eerste enthousiaste leerlingen naar binnen met onze stagaire sleutel!:D Als strenge juf sta ik bij de deur om leerlingen die te laat zijn te noteren.
We vragen Niels om de dagopening te doen en antwoord zoals verwacht op zijn manier: Hoezo? Dat doen jullie maar hoor, het hoort bij de les. Marleen: Maar wij mochten het zeggen als we dat niet willen doen en trouwens, we hoeven eigenlijk nog niet eens hele lessen te geven. Met een steun en een zuchtend 'oke' begint Niels met de dagopening.
Nou dames nu zijn jullie aan de beurt horen we niels zeggen. De klas praat nog even wat na, maar het lukt ons vrij snel om ze stil te krijgen. We vertellen wat we gaan doen en verdelen de klas in 2en. Ik ga met de ene helft naar het andere muzieklokaal om ze de melodie van 'kleuren van de wind' op het keyboard te leren spelen. Natuurlijk springt iedereen zo snel mogelijk achter het keyboard, zet hem aan en zoekt zo snel mogelijk de meest gekke geluiden op. Maar zo wil ik dat natuurlijk niet. Ik laat ze hun kruk pakken en vraag ze om de piano te komen zitten. Ik speel het nummer 'kleuren van de wind' voor, en ik merk dat dit een fijne manier is om leerlingen naar je te laten luisteren. Ik leg uit wat de bedoeling is en ze gaan aardig goed te werk. Meer dan wat rondlopen en de leerlingen als het waren coachen hoef ik niet te doen. Als afsluiting laat ik de klas het tegelijk spelen. Je merkt hoe verschillend het niveau eigenlijk is.

Nu komt de andere helft van de klas. Zij hebben natuurlijk al met Marleen ditzelfde nummer gezongen dus speel ik het lied op de piano en zingen zij erbij. (Shit die bridge had ik nog even moeten oefenen, hihi)
Op de een of andere manier gaat het toch langzamer met deze helft van de klas. Dit zou natuurlijk kunnen komen doordat ze al 40 minuten geconcentreerd hebben moeten zijn en nu zich zo vrij voelen dat je uiteindelijk iets minder resultaat hebt. Al moet ik zeggen dat het wel een lokaal is waar je je als leerling vrij voelt om rond te lopen.

Met de volgende klas ga ik lekker zingen. Ik voel me erg op m'n gemak. Hoewel voorzingen voor zo'n klas is toch best wel eng. Maar als je dan achteraf applaus krijgt, is dat toch wel erg leuk en dat geeft je ook zelfvertrouwen voor de volgende keren.
Waar ik stiekum ook wel trots op ben is hoe het piano spelen gaat. Op m'n vorige stageschool durfde ik nog geen piano te spelen. Door mijn 'afwijking' aan m'n linkerhand zag ik daar als een berg tegen op. Bij deze stage ben ik lekker begonnen met piano spelen en het gaat eigelijk best goed. Wat ik volgens Erzi veel meer mag doen ik doorspelen terwijl ik instructies geef. Dus dat paste ik bij de volgende helft van de klas toe, en eigenlijk is dat helemaal niet zo moeilijk!

Even wat punten van Erzi:
- Sta stevig op 2 benen. En leun niet naar achter wanneer je iets belangrijks wilt gaan zeggen. (dit schijn ik namelijk te doen...hihi)
- Instructies geven tijdens het piano spelen, zo hou je de vaart erin en het voorkomt choas.
- Op m'n vorige stage was ik heel erg onzeker over m'n stem. Ze zegt: meid je hebt een goede stem en wees daar zeker over. Wat je uitstraalt komt over bij de kinderen.

Daarnaast nog een goede tip: Wees duidelijk bij een uitleg. Wat wil je tegen ze zeggen en doe dat kort en bondig.

Toen Erzi weer weg was deden we nog 1 klas. De eerste helft zong met mij en Marleen zou de andere helft van de klas opstarten met keyboard. Ze zou terug komen om bij mij te kijken, maar die kwam op een gegeven moment niet meer terug. Het is een erg drukke en bijdehandte klas. Wat me opvalt is dat de jongens bij elkaar staan, volgens mij voelen ze zich dan sterk. Hoewel ze met zingen net meisjes zijn die alleen maar zitten te giebelen. Wat ik doe om hun de aandacht te geven is ernaar toe lopen. Erzi gaf me de tip om dit minder te doen, zo sluit je je af van de rest van de klas. Hoe ik dit anders aan kan pakken moet ik nog verder uitpluizen.
Het zingen ging redelijk goed. De volgende 40 minuten ga ik met ze keyboard spelen. Niels werd opgehaald door 4e jaar meisjes die 3 zuster uit het buitenland om het schoolsysteem te bekijken. Maar juist toen Niels er van door was ontstond er chaos. Leerlingen bij Marleen dachten dat ze van alles konden uitspoken, tot huilen aan toe na de les. Bij mij waren ze wel onrustig en ook ik dacht, jongens nu is het klaar. Ik heb er 2 bijdehandte jongens uitgestuurd. Even later vraag ik ze weer binnen te komen en weer goed mee te doen. Dit doen ze eigenlijk niet helemaal, maar veel energie heb ik niet meer om daarin te steken. Ik laat ze maar een beetje rondlopen, dacht ik. Ik spreek nog 2 meiden aan om te zeggen dat ze nu wel heel gauw gewoon mee moeten doen, anders hoeven ze wat mij betreft niet meer te komen. Ditzelfde zeg ik ook tegen een andere jongen. Dit heeft een goed effect. Ze doen alle 3 goed mee en laten zelfs braaf horen wat ze al kunnen. Helemaal goed. Zo zie je maar weer dat een beetje streng zijn helemaal niet verkeerd is.

Om nog een kleine terug blik te doen:
Ik vond het bij de laatste les vervelend dat Niels niet te bereiken was. Hij had op z'n minst iemand kunnen aanwijzen voor als het uit de hand zou lopen. Dat zouden we ergens terecht kunnen.
Ik heb lekker met ze muziek gemaakt. Het was een vermoeiende dag, maar ik heb bereikt wat ik wilde.

Tot de volgende keer!

Stage 2 april

Even wat info vooraf!

Samen met Marleen loop ik stage op het Amadeus lyceum in de Meern.
Een school die nog niet zo lang bestaat (ik geloof een jaar of 4), een school waar ze het ''nieuwe leren'' kennen. Wat dit precies inhoud is moeilijk uit te leggen, beter te ervaren.
De eerste keer toen we daar kwamen schrok ik toch wel een beetje. Ik wist niet dat dit bestond. Een school waar alle tweede klassen bij elkaar zitten. In groepjes van 4 aan een tafel, met een laptop (waar ze naar ons idee alleen maar filmpjes op zaten te kijken).
We kregen de opdracht om zelf te ondekken hoe dit soort onderwijs werkt.
Door de gesprekken met de kinderen werd het ons uiteindelijk wel een beetje duidelijk.
Maar goed ook omdat ze projectweken hadden verliepen alle dagen weer anders dan normaal.
Erg verwarrend. Maar openstaand voor alles kwamen we de eerste stagedagen door.
Voor de duidelijkheid:
- Ze hebben elke dag 4 blokken van 85 minuten.
- Elke week hebben ze een ander rooster.
- Veel blokken kunnen ze zelf indelen om vrij te werken.
- Ze hebben geen huiswerk.

We hebben voordat vandaag onze eerste les begon al wat eerdere kleine lessen gegeven.
Zo hebben we met kinderen die zich daarvoor op gegeven hadden een blok gezongen. Dat was zo goed over gekomen, dat ze nu elke woensdag vragen of we weer gaan zingen (of ze hebben geen zin om weer voor zichzelf te gaan werken, hihi). Zo werkt dat daar geloof ik!

Maar om niet te lang door te gaan op hoe het werkt. Nu mijn stageverslag van vandaag, langzamerhand komen jullie ook vast te weten hoe het daar allemaal werkt op het amadeus lyceum.

Marleen en ik zitten weer gezellig samen in de bus. Marleen met haar overvolle thee kopje en ik nog half slapend. Kletsend over hoe de dag nu zal gaan verlopen.
Opeens komen allemaal dingen boven die we misschien nog hadden moeten voorbereiden (uitprinten enzo)
Maar goed, na 25 minuten in de bus gezeten te hebben komen we aan bij de school.
We zijn nog wat vroeg, een kopje thee is dus best lekker om nog even bij te komen van het vroege opstaan. Maar in half 9 moeten we er toch aan geloven en lopen naar de muzieklokalen, waar al wat kinderen op ons staan te wachten.
Een voor een komen de kinders binnendruppelen. Wat best storend is als je al begonnen bent.
Niels (de stagebegeleider) geeft ons een dagopening in de handen en loopt weg om de rest van de te laat komende kinderen te noteren.
Nietwetend wat ons te doen staat, en na het toch even nagevraagd te hebben, begint Marleen door alle kinderen heen (half schreeuwend) aan de dagopening. Ik denk bij mezelf, NEEEE doe dit niett!!! Maar ze had het allemaal goed ingeschat en boven mijn verwachting wordt de klas gewoon muisstil en luistert iedereen aandachtig naar de dagopening over stelen.
Wanneer we aan een gesprek willen beginnen begint iedereen te praten. Ik keek naar Marleen en zij naar mij en ik weet zeker dat we precies hetzelfde dachten: hoe krijgen we dit ooit stil!?
Uiteindelijk met veel pijn en moeite komt het goed.
We beginnen met de les. De ene helft blijft bij mij en de andere helft gaat met marleen mee naar het domein (de ruimte waar alle 2e klassen zich bevinden). Daar gaan ze bezig met het programma Music Master, waar ze instrumenten leren herkennen.
Ik ga met de leerlingen een liedtekst schrijven. Mijn plan was eigenlijk op de melodie van Let it be, maar omdat niet iedereen deze kent en ik geen tijd had om deze helemaal aan te leren, nemen we een ander lied, namelijk Go go go. Ik legde uit wat we gaan doen. En eigenlijk verloopt de les goed. De leerlingen schrijven (sommige met wat moeite) een tekst over het thema water op de melodie. Ik kreeg hele leuke, soms wat simpele maar ook wel grappige teksten over water te horen.
(We spraken na met Niels na dit eerste blok. (Dit schrijf ik zo))

Het tweede blok begint. Zoals in het eerste blok wordt de klas in 2en gedeeld en nu ga ik met de helft mee naar het domein. Er zijn ondertussen wat presentaties bezig van andere klassen en daartussen moet ik dus met de leerlingen bezig gaan, met een programma wat ik nog nooit gezien had. En tot mijn grote spijt werkt het programma ook niet. De systeembeheerder wordt erbij gehaald maar eigenlijk hebben we daar op het moment ook niet zoveel aan, dus laat ik de kinderen voor zichzelf werken (wat ze toch wel gewend zijn).
Ik loop bij wat leerlingen langs om wat vragen te stellen over muziekinstrumenten. (ff checke wat ze allemaal al weten) Maar voor dat ik het wist riep een andere begeleider al dat het pauze is. Het hele domein springt op en geloof me als je nog geen namen en gezichten goed kent zijn ze zo weg. Een les waar ik niet zoveel mee aankon.

Omdat er presentaties zijn was dit de laatste les die we gaven voor vandaag. Maar dat was eigenlijk ook wel genoeg.

Het gesprek met Niels:
Wat vonden jullie er zelf van? (volgens mij is dat echt de eerste vraag die elke stagebegeleider stelt). Goed ik vertellen dat ik best positief was over mijn eerste les. De moeite die we hadden met de klas stil te krijgen. Opeens begon Niels met een soort van toneelstukje: Niels en ik wilde niet ophouden met praten en Marleen moest ons zien stil te krijgen. Tjah hoe doe je dat. Hij gaf ons uiteindelijk wat tips, maar wat mij betreft iets te veel op de manier van: zo moet het hier en anders niet, terwijl ik juist zelf wil ontdekken hoe ik er voor moet zorgen om een klas stil te krijgen. Voor tips sta ik natuurlijk meer dan open, maar ik hoop wel dat hij me een beetje vrij houdt en zo mij m'n eigen manier van lesgeven laat ontdekken.
Ik heb daar eigenlijk niets over tegen hem gezegt omdat het me een beetje overviel, maar Marleen zei na die tijd, Goh wat kan jij boos kijken zeg! (Oeps)
Hij zei ook dat ik wat meer muzikaliteit in m'n les moest gebruiken. Tuurlijk het is een muziek les maar mijn doel was een tekst schrijven op een bestaande melodie, en dan zijn ze vrij zelfstandig bezig. Uiteindelijk had ik ze misschien met de piano moeten laten zingen, maar daar was de tijd ook niet meer voor. Dan had ik de les gewoon wat anders moeten voorbereiden en m'n doel anders moeten stellen.
(even wat frustraties uitten;))

Toen we geen les meer hoefde te geven zijn marleen en ik samen bezig geweest om de komende 4 lessen helemaal vast te stellen. (Dat was van Niels ook de opdracht: een lessenserie voor 5 lessen) Ik ben benieuwd hoe het volgende keer gaat.

Ik zal maar zeggen elke ervaring is er weer 1 meer. :D

Sorry voor de enorm lange blog.. Er gebeurt nogal veel op zo'n dag!
Ik ben benieuwd naar jullie verhaaltjes!

Liefs, Maria