Stage 2 april

Even wat info vooraf!

Samen met Marleen loop ik stage op het Amadeus lyceum in de Meern.
Een school die nog niet zo lang bestaat (ik geloof een jaar of 4), een school waar ze het ''nieuwe leren'' kennen. Wat dit precies inhoud is moeilijk uit te leggen, beter te ervaren.
De eerste keer toen we daar kwamen schrok ik toch wel een beetje. Ik wist niet dat dit bestond. Een school waar alle tweede klassen bij elkaar zitten. In groepjes van 4 aan een tafel, met een laptop (waar ze naar ons idee alleen maar filmpjes op zaten te kijken).
We kregen de opdracht om zelf te ondekken hoe dit soort onderwijs werkt.
Door de gesprekken met de kinderen werd het ons uiteindelijk wel een beetje duidelijk.
Maar goed ook omdat ze projectweken hadden verliepen alle dagen weer anders dan normaal.
Erg verwarrend. Maar openstaand voor alles kwamen we de eerste stagedagen door.
Voor de duidelijkheid:
- Ze hebben elke dag 4 blokken van 85 minuten.
- Elke week hebben ze een ander rooster.
- Veel blokken kunnen ze zelf indelen om vrij te werken.
- Ze hebben geen huiswerk.

We hebben voordat vandaag onze eerste les begon al wat eerdere kleine lessen gegeven.
Zo hebben we met kinderen die zich daarvoor op gegeven hadden een blok gezongen. Dat was zo goed over gekomen, dat ze nu elke woensdag vragen of we weer gaan zingen (of ze hebben geen zin om weer voor zichzelf te gaan werken, hihi). Zo werkt dat daar geloof ik!

Maar om niet te lang door te gaan op hoe het werkt. Nu mijn stageverslag van vandaag, langzamerhand komen jullie ook vast te weten hoe het daar allemaal werkt op het amadeus lyceum.

Marleen en ik zitten weer gezellig samen in de bus. Marleen met haar overvolle thee kopje en ik nog half slapend. Kletsend over hoe de dag nu zal gaan verlopen.
Opeens komen allemaal dingen boven die we misschien nog hadden moeten voorbereiden (uitprinten enzo)
Maar goed, na 25 minuten in de bus gezeten te hebben komen we aan bij de school.
We zijn nog wat vroeg, een kopje thee is dus best lekker om nog even bij te komen van het vroege opstaan. Maar in half 9 moeten we er toch aan geloven en lopen naar de muzieklokalen, waar al wat kinderen op ons staan te wachten.
Een voor een komen de kinders binnendruppelen. Wat best storend is als je al begonnen bent.
Niels (de stagebegeleider) geeft ons een dagopening in de handen en loopt weg om de rest van de te laat komende kinderen te noteren.
Nietwetend wat ons te doen staat, en na het toch even nagevraagd te hebben, begint Marleen door alle kinderen heen (half schreeuwend) aan de dagopening. Ik denk bij mezelf, NEEEE doe dit niett!!! Maar ze had het allemaal goed ingeschat en boven mijn verwachting wordt de klas gewoon muisstil en luistert iedereen aandachtig naar de dagopening over stelen.
Wanneer we aan een gesprek willen beginnen begint iedereen te praten. Ik keek naar Marleen en zij naar mij en ik weet zeker dat we precies hetzelfde dachten: hoe krijgen we dit ooit stil!?
Uiteindelijk met veel pijn en moeite komt het goed.
We beginnen met de les. De ene helft blijft bij mij en de andere helft gaat met marleen mee naar het domein (de ruimte waar alle 2e klassen zich bevinden). Daar gaan ze bezig met het programma Music Master, waar ze instrumenten leren herkennen.
Ik ga met de leerlingen een liedtekst schrijven. Mijn plan was eigenlijk op de melodie van Let it be, maar omdat niet iedereen deze kent en ik geen tijd had om deze helemaal aan te leren, nemen we een ander lied, namelijk Go go go. Ik legde uit wat we gaan doen. En eigenlijk verloopt de les goed. De leerlingen schrijven (sommige met wat moeite) een tekst over het thema water op de melodie. Ik kreeg hele leuke, soms wat simpele maar ook wel grappige teksten over water te horen.
(We spraken na met Niels na dit eerste blok. (Dit schrijf ik zo))

Het tweede blok begint. Zoals in het eerste blok wordt de klas in 2en gedeeld en nu ga ik met de helft mee naar het domein. Er zijn ondertussen wat presentaties bezig van andere klassen en daartussen moet ik dus met de leerlingen bezig gaan, met een programma wat ik nog nooit gezien had. En tot mijn grote spijt werkt het programma ook niet. De systeembeheerder wordt erbij gehaald maar eigenlijk hebben we daar op het moment ook niet zoveel aan, dus laat ik de kinderen voor zichzelf werken (wat ze toch wel gewend zijn).
Ik loop bij wat leerlingen langs om wat vragen te stellen over muziekinstrumenten. (ff checke wat ze allemaal al weten) Maar voor dat ik het wist riep een andere begeleider al dat het pauze is. Het hele domein springt op en geloof me als je nog geen namen en gezichten goed kent zijn ze zo weg. Een les waar ik niet zoveel mee aankon.

Omdat er presentaties zijn was dit de laatste les die we gaven voor vandaag. Maar dat was eigenlijk ook wel genoeg.

Het gesprek met Niels:
Wat vonden jullie er zelf van? (volgens mij is dat echt de eerste vraag die elke stagebegeleider stelt). Goed ik vertellen dat ik best positief was over mijn eerste les. De moeite die we hadden met de klas stil te krijgen. Opeens begon Niels met een soort van toneelstukje: Niels en ik wilde niet ophouden met praten en Marleen moest ons zien stil te krijgen. Tjah hoe doe je dat. Hij gaf ons uiteindelijk wat tips, maar wat mij betreft iets te veel op de manier van: zo moet het hier en anders niet, terwijl ik juist zelf wil ontdekken hoe ik er voor moet zorgen om een klas stil te krijgen. Voor tips sta ik natuurlijk meer dan open, maar ik hoop wel dat hij me een beetje vrij houdt en zo mij m'n eigen manier van lesgeven laat ontdekken.
Ik heb daar eigenlijk niets over tegen hem gezegt omdat het me een beetje overviel, maar Marleen zei na die tijd, Goh wat kan jij boos kijken zeg! (Oeps)
Hij zei ook dat ik wat meer muzikaliteit in m'n les moest gebruiken. Tuurlijk het is een muziek les maar mijn doel was een tekst schrijven op een bestaande melodie, en dan zijn ze vrij zelfstandig bezig. Uiteindelijk had ik ze misschien met de piano moeten laten zingen, maar daar was de tijd ook niet meer voor. Dan had ik de les gewoon wat anders moeten voorbereiden en m'n doel anders moeten stellen.
(even wat frustraties uitten;))

Toen we geen les meer hoefde te geven zijn marleen en ik samen bezig geweest om de komende 4 lessen helemaal vast te stellen. (Dat was van Niels ook de opdracht: een lessenserie voor 5 lessen) Ik ben benieuwd hoe het volgende keer gaat.

Ik zal maar zeggen elke ervaring is er weer 1 meer. :D

Sorry voor de enorm lange blog.. Er gebeurt nogal veel op zo'n dag!
Ik ben benieuwd naar jullie verhaaltjes!

Liefs, Maria